Η Λήμνος την Άνοιξη

Η Άνοιξη ήρθε για τα καλά..Το χώμα άνθισε και έκλεψε το άρωμα απ'τα λουλούδια!! Η Λήμνος μας έβαλε τα ανοιξιάτικα και περιμένει να χαρούμε το φρέσκο χώμα της με τα πολύχρωμα άνθη της,που θα τα μοιραζόμαστε με τις μέλισσες!! Αγαπάμε το νησί μας..Την όμορφη Λήμνο μας!!!

ΧΩΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ


Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα,
και θα ζούμε μήνες, χρόνους χωρισμένοι,
άφησε να πάρω κάτι από σένα,
γαλανή πατρίδα, πολυαγαπημένη.
Άφησε μαζί μου φυλαχτό να πάρω
για την κάθε λύπη, καθετί κακό,
φυλαχτό απ'αρρώστια, φυλαχτό από χάρο,
μόνο λίγο χώμα, χώμα ελληνικό.


Χώμα δροσισμένο με νυχτιάς αγέρι,
χώμα βαφτισμένο με βροχή του Μάη,
χώμα μαυρισμένο απ'το καλοκαίρι,
χώμα ευλογημένο,χώμα που γεννάει
μόνο με της Πούλιας την ουράνια χάρη,
μόνο με του ήλιου τα θερά φιλιά,
το μοσχάτο κλήμα, το ξανθό σιτάρι,
τη χλωμή τη δάφνη, την πικρή ελιά.


Χώμα τιμημενο, όπου το'χουν σκάψει,
για να θεμελιώσουν έναν Παρθενώνα,
χώμα δοξασμένο,όπου το'χουν βάψει
αίματα στο Σούλι και στο Μαραθώνα,
χώμα που'χει θάψει λείψανα αγιασμένα
απ'το Μεσολόγγι κι από τα Ψαρά,
χώμα, όπου φέρνει στο μικρόν εμένα
θάρρος, περηφάνια, δόξα και χαρά.


Θε να σε κρεμάσω φυλαχτό στα στήθια,
κι όταν η καρδιά μου φυλαχτό σε βάλει,
από σε θα παίρνει δύναμη, βοήθεια,
μην την ξεπλανέψουν άλλα ξενα κάλλη.
Η δική σου χάρη θα με δυναμώνει
κι όπου κι αν γυρίζω, κι όπου κι αν σταθώ,
συ θε να μου δίνεις μια λαχτάρα μόνη:
πότε στην Ελλάδα πίσω θε να ρθώ.


Κι αν το ριζικό μου - έρημο και μαύρο - 
μου' γραψε να φύγω και να μη γυρίσω,
το υστερνό συχώριο εις εσένα θα'βρω,
το υστερνό φιλί μου θε να σου χαρίσω...
Έτσι, κι αν σε ξένα χώματα πεθάνω,
και το ξένο μνήμα θα'ναι πιο γλυκό
σαν θαφτείς μαζί μου, στην καρδιά μου επάνω,
χώμα αγαπημένο, χώμα ελληνικό.

Γεώργιος Δροσίνης